DierenArtsenPraktijk Oost Groningen | 4.4 - (47 beoordelingen)

december 25, 2024

5.0

Gert Jan van lang, Winschoten

Weten niet anders dan DAPOG. altijd goede service. Nette frontdesk dames/ assistentes en de artsen wisselen wel eens maar zijn nu tevreden met de bezetting.

december 12, 2024

1.0

Mandy, Winschoten

Oostblok zakkenvuller. Verkeerde informatie/diagnose. Niet vriendelijk / brutaal / geen kennis van dieren, geen dierenliefde. Alleen geld love ! ik kan hier heel wat neer zetten. Maar als jij je diertje lief hebt . GA HIER NIET HEEN ! . GA HIER NIET HEEN !

december 02, 2024

1.0

Ettie Schuitema, Winschoten

gisteren zondag 1 december een paar keer gebeld , je krijgt een voicemail die spreek je in ,en dan verwacht je terug gebeld te worden , dit gebeurd dus niet Hoezo spoeddienst???? Ik geef het een vette 1

november 17, 2024

1.0

M. De Leo, Winschoten

Sinds ze zijn overgenomen alleen maar slechte ervaringen gehad. Ik ben al maanden bij hun weg. Alleen maar geld incasseren maar niet de echte oorzaak van ziekte achterhalen. Ik had mijn zusje en dochter aangeraden een andere praktijk op te zoeken. Helaas voor het hondje van mijn zusje te laat. Ook bij haar slecht advies en niet serieus nemen van je zorgen. Hierdoor zijn we jaren geleden Diego kwijtgeraakt en nu ook onze lieve Harvey, op precies dezelfde wijze. Jammer dat het nu meer gaat om geld incasseren dan dierenleed. En de service erna is nog slechter. 0 empathie, geen sorry niets! Sinds kort ben ik klant bij de dierenkliniek in Onstwedde. Ook een DApog helaas maar wel hart voor dieren, luisteren en halen je zorgen weg. Mensen, als je twijfelt of je hebt er geen goed gevoel over, laat je niet overhalen tot dure medicijnen of herhaal controles maar zet en vraag door!! Vraag anders een 2 opinion aan bij een andere DA. Wacht niet tot het te laat is en je geen fatsoenlijke afscheid kunt nemen van je allerliefste viervoeter. Nog beter, ga weg bij de DApog in Winschoten!

november 17, 2024

1.0

Serena De Leo, Winschoten

Ik schrijf dit met een gebroken hart, omdat ik mijn geliefde hond Harvey heb verloren. Het verdriet wordt verergerd door de manier waarop zijn situatie bij DAPOG Winschoten is behandeld. Als klant van meer dan 20 jaar had ik verwacht dat mijn zorgen serieus genomen zouden worden, maar dat was helaas niet het geval.

Het begon enkele maanden geleden met een knobbeltje langs Harvey’s ruggenwervel. Omdat hij een melanoomgeschiedenis had, ging ik direct naar de dierenarts. Een biopt werd niet nodig geacht. Enkele weken later had hij een verdikte lymfklier. Opnieuw werd een biopt onnodig bevonden, maar dit keer drong ik aan. De uitslag: niets aan de hand. Ik probeerde dit te geloven, maar het voelde niet goed.

Kort daarna kreeg Harvey rugklachten. Hij leek pijn te hebben, en de dierenarts gaf aan dat het “in zijn rug geschoten was.” Ik vroeg expliciet om een bloedonderzoek, maar dit werd afgedaan als niet nodig. Pijnstillers werden voorgeschreven, maar er volgde geen verder onderzoek.

Later stelde een andere dierenarts vast dat het misschien een hernia was. Er werden röntgenfoto’s gemaakt, die iets lieten zien dat daarop kon wijzen, maar om zekerheid te krijgen, was een CT-scan nodig. De klachten bleven aanhouden. Ik besloot op eigen initiatief een fysiotherapeut in te schakelen, omdat Harvey wisselen pijn bleef houden.

Toen hij begon te zwalken en coördinatieproblemen kreeg, belde ik opnieuw naar de dierenarts. Wéér vroeg ik naar een bloedonderzoek of een CT-scan, maar beide werden als niet nodig afgedaan. Dit was geen hernia maar hij zou last hebben van zijn rug. De dierenarts schreef opnieuw alleen andere medicijnen voor en wuifde mijn zorgen weg.

Uiteindelijk ging ik naar een andere praktijk (Roden), waar eindelijk grondig onderzoek werd gedaan. Wat ik al die tijd vreesde, werd bevestigd: tumoren in zijn lever met uitzaaiingen door zijn lijt. De CT-scan liet geen herniabeeld zien, maar iets kneep zijn zenuwen af en veroorzaakte zijn coördinatieverlies en rugpijn. Vrijdagochtend ging het plotseling dramatisch slecht. Harvey leed zichtbaar, en ik moest het moeilijkste besluit van mijn leven nemen: hem laten gaan.

Mijn grootste spijt is dat ik niet eerder heb doorgezet. Al die maanden heb ik aangegeven dat ik bang was voor tumoren, gezien zijn verleden. Ik heb herhaaldelijk gevraagd om bloedonderzoek, maar ik kreeg telkens oppervlakkige antwoorden, medicijnen en geruststellingen. Ik moest steeds op goed vertrouwen naar buiten gaan, terwijl mijn gevoel zei dat het mis was. Had men direct actie ondernomen, dan had Harvey misschien meer tijd of een betere kwaliteit van leven kunnen hebben.

Wat de situatie nog schrijnender maakt, is de onverschillige houding van de praktijk. Toen ik belde om mijn klacht te bespreken, kreeg ik te horen dat ik maar een mail moest sturen. Geen empathie, geen poging om mijn zorgen serieus te nemen. Zelfs toen ik aangaf dat ik me liet uitschrijven, kreeg ik een kille “dat is goed” te horen. Dit is de tweede keer in een paar jaar tijd dat ik dit meemaak. Ook bij mijn vorige hond heb ik te maken gehad met een verkeerde diagnose, dit heeft uiteindelijk gezorgd voor een vreselijke dood en traumatische ervaring.

Ik deel mijn verhaal om andere huisdiereigenaren te waarschuwen voor DAPOG. Vertrouw op je gevoel, vraag om grondig onderzoek, en accepteer niet dat klachten worden afgedaan zonder verder te kijken. Harvey verdiende beter. Niemand kon zijn kanker stoppen, maar een eerdere diagnose had hem misschien pijn kunnen besparen en mij de kans gegeven om eerder afscheid te nemen op een manier die hij verdiende. Ik kom nooit weer terug.